คำที่สะกดด้วย –ะ + ว จะลดรูปเป็น โ—ว จากวิสรรชนีย์เป็นไม้โอ เช่น โป๊ว โต๋ว เป็นต้น ซึ่งก็จะไปซ้ำกับสระ โ— ดังนั้นคำที่สะกดด้วย โ— + ว จึงไม่มี คำที่สะกดด้วย แ— + ร จะลดรูปเป็น เ—็ร จากไม่หน้ารูปที่สองเป็นไม้ไต่คู้ เช่น เค็ร เบ็ร เล็ร ซึ่งก็จะไปซ้ำกับสระ เ—ะ ดังนั้นคำที่สะกดด้วย เ—ะ + ร จึงไมมี ฤๅ ประสมจากเสียงพยัญชนะ ร และสระ อือ (รือ) ั เรียกว่า ไม้หันอากาศ, หางกังหัน หรือ ไม้ผัด ข้า... https://legal-advisor-in-karachi25134.blogolize.com/everything-about-corporate-lawyer-karachi-75078723